Na de verloren wedstrijd vorige week tegen koploper Asser Boys VR1 stonden onze dames afgelopen zaterdag tegenover de dames uit Pesse. Een, naar verluid, jonge ploeg met veel voetbal. Iets waar wij met vorig seizoen nog in het achterhoofd normaal goed tegen voetballen.
En zo begonnen we ook. De dames uit Pesse wisten niet wat ze overkwamen toen wij in de tien minuten duidelijk het overwicht hadden. Er werd goed gevoetbald en hier en daar zelfs een kans gecreëerd. Voornamelijk uit de daarop volgende corners lieten we de gasten even zweten. Helaas wisten we de bal er helaas niet in te werken.
Na een minuut of 15 moest een van de Pessense het veld ruimen met een flink ei op haar jukbeen, na een botsing met onze bikkelharde Danique. De vervanger die gasten in petto hadden bracht duidelijk een nieuwe schwung in het elftal. Het spel werd sneller en wij schakelden niet mee op dit tempo. Opeens leken er telkens een vrouwtje te veel op het middenveld te lopen. Lang leek het er op dat we de eerste helft schadeloos zouden doorkomen. Helaas, bleek dit niet het geval. De laatste corner voor de rust werd bij de tweede paal hard ingekopt door de gasten.
In de rust werd maar eens duidelijk uitgelegd hoe de 4-4-2 van de gasten op te pakken. En als wij het spel van het eerste kwartier weer konden oppakken dan was het ook nog lang niet gespeeld.
Ondanks dat we gefocust en sterk uit de kleedkamer komen, zijn het de gasten die ons nog maar eens op de feiten drukken. Een afvallende bal van links word niet goed verwerkt, de bal komt voor waar een van de aanvallers van Pesse vogelvrij stond om de bal binnen te schieten. Dit was meteen ook het laatste wat Pesse nog van zich liet zien die middag, want de gehele tweede helft was duidelijk voor ons. Fris in het veld gekomen is het Sylke die zich een weg dwars door de verdediging slalomt en dan bal keurig in het netjes schuift. Velen kansen volgen, maar achtereenvolgens krijgen Jeska, Ilse en Brit de bal niet in het net achter de keepster van Pesse.
En zo staan we, na 44 minuten volle controle op het veld, weer met lege handen. Wat waren trots op elkaar dat we tot de laatste minuut geknokt hadden, maar wat baalden we dat het weer niet gelukt was. Dat alles gaan we zaterdag in positieve kracht omzetten onder in Groningen tegen de dames van Oostenburg.
