In de laatste thuiswedstrijd van Bruchterveld tegen vv Wilsum was er voor de gasten niks meer te halen, maar voor de gastheren des te meer.
De vierde plaats en dus nacompetitie stond op het spel.

Onder leiding van arbiter Wim Veldhuizen was het van meet af aan een eenrichtingsverkeer.
Al in de tweede minuut moest er een zware overtreding aan te pas komen om de rappe Luuk Benjamins af te stoppen.  Veldhuizen was coulant en hield de kaarten op zak. De dader kwam ermee weg.
Maar al na 9 minuten was het wel raak. Een mooie corner van Niels Lubbers werd door Koen Otten simpel binnen gekopt.
De rest van de eerste helft was het ook Bruchterveld wat de klok sloeg. Mooi weer, veel toeschouwers, wat wil je nog meer?  Nou, wat dacht je van een overwinning?
De toeschouwers werden op hun wenken bediend. Eerst schoot Lesley op de Haar nog rakelings naast, maar in de 23^e minuut was het weer raak. Een mooie aanval over rechts, de voorzet van Lubbers werd door Rienk van der Veen perfect gecontroleerd en beheerst binnen geschoten, 2-0.
Daarna kansen voor Benjamins en een pegel van Otten, maar beide keren was keeper Chiel ten Hove de reddende engel.
Op slag van rust werd de wedstrijd al beslist. Een lange cross pass van Otten op Benjamins, die liet de bal één keer stuiteren en haalde vervolgens verwoestend uit, 3-0.
In de hele eerste helft geen gevaarlijke actie van het inspiratieloos spelende Wilsum.

Na de rust aanvankelijk eenzelfde spelbeeld.
Vanaf de aftrap werd Benjamins gelanceerd, maar geen afmaker voor het doel.
Bij een vrije trap van Op de Haar kon Chiel ten Hove zich nog een keer onderscheiden door de bal prachtig uit de kruising te tikken.
Dezelfde Op de haar kopte even later wel de 4-0 binnen uit een corner van opnieuw Lubbers, die daarmee de assist-koning van de dag werd.
Hierna ontstonden er wat slordigheden in het spel van de Tricolores, zowel aanvallend als verdedigend. Wilsum kreeg hierdoor zowaar ook wat kansjes.
Bruchterveld wisselde een paar keer.
Met nog een kwartier op de klok was het aanvoerder Patrick Plette die via de handen van Wouter Huisjes en de paal naast schoot.
Maar even later was dezelfde speler wel succesvol. Hij slalomde door de Bruchterveld defensie en rondde beheerst af, 4-1.
Niels Lubbers kreeg nog een mega-kans, maar toonde aan vandaag meer een aangever dan afmaker te zijn.
In de slotseconden was Benjamins weer te snel voor de rechtsback en zijn harde voorzet belandde via de handen van Ten Hove voor het chocoladebeen van Rik Lenters, die desondanks de 5-1 eindstand aantekende en zichzelf daarmee een passend afscheid van het eerste elftal bezorgde. Hij gaat evenals Gijs Odink (wegens studie) volgend seizoen een stapje lager spelen.

Een meer dan verdiende overwinning voor de Tricolores, die met een overwinning volgende week in Lemele de nacompetitie kunnen bereiken.  Maar ja, iedereen weet het…….
Lemele uit?…. Altijd lastig!

Opstelling:
Huisjes;
Otter, N.Ros, Otten, Altena (75’Lambers);
Roeleveld (70’ Odink), Van Dijk, Van der Veen;
Benjamins, Op de Haar (72’Lenters), N.Lubbers.

Na de wedstrijd werden er door aanvoerder Koen Otten diverse mensen bedankt. Spelers die afscheid nemen, maar ook leider Martijn Huisjes, grensrechter André en de wasdames “tante” Annie en Mirjam. Zie de foto’s.

Foto’s Jan van der Veen.

Op deze zonovergoten zaterdag stond voor de mannen van ’t Twidde de tweede van de vier belangrijke potjes voetbal op het programma. Na het verlies van vorige week tegen SCD moest er vandaag tegen HHC een resultaat behaald worden om nog enigszins kans te blijven houden op nacompetitie. Om 14.30 werd er afgetrapt op een veld waarvoor menig voetballer zijn verstafte zaalschoenen uit de kast zou trekken.

Het is algemeen bekend dat, bij 100% aanwezigheid, de voetbalmachine die HHC 4 heet, moeilijk af te stoppen is. Met spelers die ervaring hebben op zeer hoog amateurniveau zit er enorm veel voetbal in deze ploeg. Dit moesten de heren van ’t Twidde zien af te stoppen met een nieuw te hanteren tactiek. Er werd afgesproken om de bal zo weinig mogelijk via het Hardenbergs middenveld te laten lopen, door met een mooi blok op het eigen middenveld te spelen. Aanvankelijk leek dit aardig te lukken, want de bal ging redelijk veel via de backs richting de voorhoede. De middenvelders van HHC zijn echter ook niet van gisteren en roken hun kans om veelvuldig in de diepte achter onze verdediging op te duiken. Dit bleek tamelijk lastig te verdedigen voor onze eigen middenvelders, daar de HHC’ers op deze manier regelmatig een kansje creëerden. Al vrij snel kwam de bal terecht bij de spits van HHC, die de thuiswedstrijd nog op het middenveld acteerde. Het leek vervolgens alsof de Bruchtervelders hem beschouwden als teamgenoot, want de nummer 7 van de Oranjehemden kreeg alle tijd om zijn vizier op de rechterhoek te richten en de trekker over te halen: 1-0.

Nu is dit seizoen al vaker gebleken dat de Bruchtervelders beschikken over een veerkracht van jewelste (zie Bruchterveld 4-3 DETO, 8 december 2018) en die veerkracht toonde vandaag weer zijn gezicht. Vrij snel na de openingstreffer kreeg Jarno de bal aan de linkerkant van het vijandelijk strafschopgebied. Op een wijze die voor Jarno zo karakteristiek is, zocht hij zijn directe tegenstander op en werd door hem licht getoucheerd. Niemand op het veld leek te denken aan een overtreding, dus penalty, behalve de arbiter van dienst: penalty. Onze eerste penaltynemer Tim ging wederom achter de bal staan en schoot feilloos binnen: 1-1.

Vlak hierna kregen de Withemden wat meer mogelijkheden door de enorme ruimtes die er lagen aan de verdedigende zijde van HHC. Max Smit had bij vlagen zeeën van ruimte aan de rechterkant, wat ook leidde tot een mogelijkheid. Hij werd de diepte in gestuurd en kon zo het zestienmetergebied van de tegenstander binnenlopen. Er werd langs de kant gezegd dat hij eerder naar binnen moest trekken om zo zijn schotkans te vergemakkelijken, maar volgens de trainer had Max al vaker vanuit deze hoek gescoord en deed hij het dus prima. Dit keer bolde het netje echter niet. De woorden van de trainer waren echter niet gelogen, want enkele minuten later kreeg Max een vrijwel identieke mogelijkheid geboden door Jarno, die de bal in de diepte gooide. Max bleek een snelle leerling, want het leer verdween dit keer wel achter de doelman van HHC: 1-2. De boys uit Vroomshoop, die langs de kant stonden te kijken omdat wij hun enige hoop op een kampioenschap waren, schreeuwden het uit van vreugde.

Echt tevreden waren de Vroomshoopse supporters echter niet, gezien het grote aantal kansen dat de Hardenbergers kregen. Nog voor rust keerde HHC de stand weer volledig om. De 2-2 viel na een perfect afgemeten voorzet op het voorhoofd van één van de Breukies en vlak voor rust werd bij een corner de 3-2 tegen de touwen gekopt door de linksback van de Oranje formatie. Hierbij werd Tim, naar eigen zeggen, met twee handen in de rug geduwd, maar de leidsman vond dat Bruchterveld ook wel een erg makkelijke penalty had gekregen en hij liet dus maar doorspelen. Tot grote onvrede van de Vroomshoopse supporters dus toch nog aan de thee met een achterstand: 3-2.

Na de onderbreking veranderde er niet zo gek veel aan het spelbeeld, buiten dat HHC misschien nog wel oppermachtiger werd. Al vrij snel werd de mokerslag voor de Bruchtervelders uitgedeeld, nadat een aanvaller van HHC alleen op Koen werd gezet en vervolgens koelbloedig afrondde: 4-2. De Vroomshoopse support was inmiddels al gevlogen en hun hoop vervlogen. Met invalbeurten van Jordy Stegeman, Marco Huisken en Richard Snippe werd nog geprobeerd om de wedstrijd te doen kantelen in ons voordeel, maar het mocht niet baten. Buiten enkele kleine kansjes om konden de Withemden geen vuist meer maken tegen de ervaring van de Hardenbergers, die de kwaliteiten hebben (in tegenstelling tot een andere Nederlandse club) om een wedstrijd keurig uit te spelen en een voorsprong te verdedigen. De eindstand werd zelfs nog bepaald op 5-2 na een prachtige kopbal in de kruising van de moeilijk te bespelen spits “Butterbean“. U kent hem misschien beter als “Edo” of onder zijn echte naam Eduard Gerrits, een legende van de Hardenbergse vereniging.

Al met al kan gesproken worden van een terechte nederlaag tegen de – waarschijnlijk – aanstaand kampioen van deze competitie. Verliezen van deze tegenstander kan, zeker op volle oorlogssterkte, niet worden gezien als een schande en daarom zal ’t Twidde weer vol goeie moed richting de laatste twee wedstrijden van het seizoen gaan. Next up: OZC 3. Locatie: De Noppenweide. Aanvang: 14.30.

Komt allen!