De diesel draait dan eindelijk, en hoe! Vandaag begon het tweeluik om de strijd die verdoemde laatste plaats af te staan. Tegen de nummer voorlaatst, Hulzense Boys, moest het gaan gebeuren. In Nijverdal werd het vlak voor de winterstop, na een enerverende eerste helft (0-2), uiteindelijk toch nog verdiend 3-2 voor de gastploeg destijds. We weten dat Nijverdal over wat individuele kwaliteiten beschikt, en maken ons dan ook op voor een mooie pot op deze super Saturday in eigen huis.
Aan onze Vrouwen de eer om het startschot te geven van deze Super Saturday wat betreft de seniorenteams. Met een frisse dosis zelfvertrouwen schoten we uit de startblokken. Aanval na aanval werd uit de hoge hoed getoverd. Het publiek was inmiddels al best wat strijd van ons gewend, maar dit sterke, zelfverzekerde opbouwen had men nog niet in dusdanige mate gezien. We voetballen makkelijk, vinden elkaar snel op het middenveld, en winnen de bal relatief snel terug wanneer Hulzense Boys aan de opbouw begint. Achter elkaar zijn de grootste kansen voor Mette, Danique, Lotte en Inge. Hun schoten gaan telkens rakelings over, tegen de paal of vinden de keepster op hun weg. De bal had er zeker wel een keer of drie in kunnen liggen, maar het schot stond telkens net niet helemaal goed afgesteld. Na een goede 35 minuten spelen komt dan eindelijk die verlossende 1-0. Een actie via Inge links wordt voortgezet via Ellemijn in de as, die een dijk van een wedstrijd staat te spelen in de spits. Ze krijgt de tijd om even vast te houden, blijft koel en legt terug op de inkomende Mette. Die schiet de bal overtuigend tegen de netten achter de keepster.
In de rust verbazen we ons even over hoe makkelijk we aan voetballen toekomen, en hoe we dit, in dit geval, ook nog eens echt doen! Trainingselementen van zowel Jesse als Alwin komen duidelijk terug en worden heel keurig uitgevoerd. De wil om voor elkaar te werken was er altijd al, maar ook vandaag wanneer het allemaal relatief makkelijk gaat, staan we er voor elkaar.
Het devies voor de tweede helft is dan ook: ga vooral zo door, en beloon jezelf door er vooral nog 1 of 2 in te prikken.
Na rust heeft Hulzense Boys de opstelling iets omgegooid, en heeft het wat pit uit de kleedkamer meegenomen. Het gaat met wat meer lef opbouwen. Het komt zodoende in de buurt van de zestien, maar er niet echt in. Als je niet in de zestien komt, moet het maar een keer van afstand. Een vuurpijl/ongeleid projectiel van één van de Nijverdalse as speelsters, gaat pardoes richting Lara’s goal. Lara die de hele eerste helft van het zonnetje heeft staan genieten, doet nu niet anders, en aanschouwt hoe de bal over haar heen in de goal ploft. De gasten waren hierover net zo verbaasd als wij, maar dit zorgt er wel voor dat we weer vanaf vooraf aan kunnen beginnen.
Nadat we weer een beetje van de schrik zijn bekomen, komen we weer terug op de helft van de tegenstander. Het is éénrichtingsverkeer richting de kanariegele keepster van Hulzense Boys. Lotte treft nog eens hard het zijnet, waar een tikkie breed op Ellemijn misschien een beter optie was. Ook Inges schot gaat rakelings voorlangs. Invaller Sylke doet nog een duit in het zakje van de niet afgemaakte kansen, met een schot net over de lat. Het was duidelijk dat deze wedstrijd een uitputtingsslag was voor de gasten, want ze moeten overal achteraan. En dan ben je soms gewoon te laat. Danique, die het al aantal keer heeft geprobeerd vanaf randje zestien, mag in de 75ste minuut wel heel vrij aanleggen. Haar schot wordt nog van richting veranderd door de een verdediger die toch maar besloot in te stappen, en verdwijnt via diens rug in de goal. Een verdiende, maar bovenal, zeer nodige treffer. 5 minuten later wordt een corner van Inge door Iris verwerkt tot doelpunt. Iris mocht de bal op de vijf rustig aannemen en afwerken.
De laatste tien minuutjes kabbelen zo zachtjes aan voorbij. Ook wel eens lekker om niet met de staart tussen de benen een wedstrijd te hoeven uitvoetballen. Een zeer verdiende overwinning.
Na de wedstrijd namen wij afscheid van Alwin, Jarno, onze redders in nood die vorig jaar opstonden om ons te gaan trainen en begeleiden dit seizoen. Zij staken hun hart en ziel in elke training en wedstrijd. Hun prettige fanatisme, en eeuwige nuchterheid, werkte fijn aanstekelijk. Het was dan niet altijd feest op het veld dit seizoen, maar sprake van negativiteit is er niet geweest. Samen met Jesse en Johan werd alles omgezet in leermomenten, en zodoende plukken we daar nu, en hopelijk volgend seizoen weer de vruchten van.
Ook ervaren dames Lotte en Sylke (lees: Jut en Jul) gaan ons na dit seizoen verlaten. Het moederschap is voor hen niet te combineren met het volledig inzetten en klaar staan voor de voetbal. Want dat is wat zij deden! Fanatiek en altijd in dienst van het elftal. Zij laten hun stempel letterlijk en figuurlijk achter op ons team, wij trainen vanaf nu met gele en roze hesjes van Team Lotte en Team Sylke, zoals te zien op de bovenstaande foto. Dus vind jij één van hun hoofden terug op je borst en draag je geen bh, graag de hesjes retour naar Vrouwen 1! Geen verwarring over mogelijk lijkt ons zo ;).
Volgende week gaan wij er met zijn allen nog een keer keihard voor werken om de rode lantaarn definitief af te geven. In en tegen Den Ham trappen wij om 14:30 af!
