Om stip 16:15 ging gisteren het grote licht uit en de spots aan op het tweede veld. Geen ideale starttijd uiteraard, maar laten we het er verder maar niet meer over hebben. Want, op het spel staan belangrijke punten. De tegenstander van vandaag, Blauw Wit ’66 uit Holten, stond met één wedstrijd minder één plekje boven ons op nummer 5. De plek met het meeste uitzicht op aansluiting naar boven. Op papier dus een spannende pot.
Zo als het op de ranglijst bijna in evenwicht is, zo is dat ook goed op het veld te zien. Vanaf het eerste fluitsignaal zijn we aardig aan elkaar gewaagd, al neigen de eerste minuten vooral in ons voordeel te vallen. Het is niet altijd ons sterkste punt, maar we beginnen direct fel en geconcentreerd. De ruimte ligt vooral op de flanken, waar wij snelle handige speelsters hebben en Blauw Wit geen ijzersterke verdedigsters. Het duurde een kleine 15 minuten voor de eerste bal erin lag. Op zo’n manier waarop alleen Sylke het kan, vanaf de rechterkant naar binnen en dan vanuit zo’n onmogelijke hoek inschieten. Door dit doelpunt krijgen wij even duidelijk het veld overwicht te pakken. De grootste kans op de uitloper was voor Ilse, maar haar inzet uit de tweede lijn spatte uiteen op de paal. Nadat de gasten zich door deze moeilijke periode heen hadden geknokt leken ze de geest weer te krijgen. Het kwam veelvuldig op met de bal, en het kwam hoofdzakelijk met veel vrouw op. Soms leek het alsof de gasten net een vrouwtje meer hadden. Soms met hang en vliegwerk, maar uiteindelijk lukte het ons om weer over te nemen en de aanval te zoeken. Dit maakte het een aantrekkelijke wedstrijd om te zien.
De tweede helft was het lastiger voor ons. Voornamelijk in het begin kregen we maar slecht voet aan wal. We liepen te ver achteruit en konden daardoor geen gebruik maken van onze eigen sterke punten. Het was duidelijk dat we in de verdrukking zaten, en het gevolg was dan ook de deksel op de neus. Reden voor paniek? Misschien, maar ook reden om de schouders eronder te zetten en weer vanuit een startend perspectief te kijken. Het doelpunt bleek namelijk toch nodig om het gaspedaal weer te vinden. Zodoende leek nog geen vijf minuten later de voorsprong alweer herpakt te zijn. Een corner werd matig weggewerkt door Blauw Wit en kwam weer terug bij Inge, die deze scherp voor de goal stak. Aan het einde van die pass was Lotte om de bal tegen de touwen te rossen, maar vrijwel meteen ging de vlag omhoog. Duidelijk een verkeerde opvatting, waar zowel wij als het publiek het zeker niet mee eens waren. Eens te meer de reden deze frustratie om te zetten in voetbal. De volgende aanval ging over links, waar Mette voor de zoveelste keer een back in de loeren legde, zij passte in op Ellemijn die keurig klaar legde voor de linker van Inge. Die op haar beurt de bal mooi in de kruising krulde. Een kleine vijf minuten later legde Inge ook haar tweede erin, om de spanning er iets meer uit te houden. Want spannend was het zeker nog, of op zijn minst aantrekkelijk te noemen. De gasten gingen voornamelijk in de laatste minuten nog flink ten aanval. Het kreeg nog twee/drie kansjes, maar kon de spanning niet meer helemaal terugbrengen.
En zo sluiten wij deze tumultueuze eerste seizoenshelft af op een keurige 5de plek in de competitie en eerste plek in de huidige periode. Na de winterstop staat er meteen weer fors programma op de planning met wedstrijden tegen de nummer 4 en de nummer 1! Tot in 2020!
