Het was een lange en zware eerste seizoenshelft voor onze vrouwen. Dat het allemaal gewoon net niet wou lukken is een understatement. Één ding wilden we allemaal echt niet en dat was nog eens degraderen. Om dat te voorkomen moet er nu wel wat gaan veranderen.
Na een sterke oefenpartij tegen hoogvliegers St. Meppel/Alcides vorige week hadden onze dames de goede moed erin. Als we datzelfde spel deze week weer op de mat kunnen leggen dan moeten we het middenmoter De Weide Vr2 moeilijk kunnen gaan maken. Het enige wat ons nog in de weg stond waren de elementen. Een stevige wind woei schuinlinks over het knollenveld ergens achterin het mooie sportcomplex van De Weide.
Al het voetballend vermogen van beide partijen leek met de wind ook weg gevlogen te zijn. Ouderwetse scrimmages met drie/vier man op één bal, complete mis peren en veel te korte passjes waren het beeld van de eerste 5 minuten. Zo was het binnen 2 minuten 1-0 voor De Weide. Dit leek de wake up call voor onze meiden, we ging rustiger voetballen en lieten de strijd met de wind even links liggen. We schoven naar het doel van De Weide. Net voorbij de middenlijn was het Ellemijn die de bal veroverde en vervolgens met een ware Ellie-actie de bal vrij speelde. Vervolgens speelde ze nog drie pionnetjes uit en liet ze ook de keeper kansloos, 1-1. Een ware omslag, we vonden steeds makkelijker onze voorhoede. De wind in onze rug konden we inzetten om onze snelle spitsen te lanceren. Een onoplettend moment in de Hoogeveense verdediging luidde de 1-2 in. Een lange bal van Lara kwam bij Kaylee terecht, die vond de razendsnelle Inge links van zich. Inge bleef koel en ronde af. Nu hadden we de smaak te pakken. Vlijmscherpe steekpasses regen de verdediging van de thuisploeg, die veelste ver van de eigen goal speelde, open. Met assists van de sterk spelende Ilse, en nog één van Kaylee mocht Inge nog twee keer alleen op de goal af om loepzuivere hattrick op haar naam te zetten. Met een comfortabele 1-4 mochten we thee gaan drinken.
In de kleedkamer realiseerde we allemaal dat deze wedstrijd nog alle kanten op kon gaan, want de wind ging het ons nu erg lastig gaan maken. Het strijdplan was duidelijk. Laatste vrouw, Lotte, een x aantal meter achter de eigen verdediging voor het nodige opknap werk en hopen op een goede counter. En lastig hadden we het, maar er werd gestreden. De wind werd naarmate de wedstrijd vorderde alleen maar sterker en het werd ons bijzonder lastig gemaakt om van de eigen helft af te komen. Toch maakten we het onze tegenstander enorm lastig om tot echte kansen te komen. Eenmaal kwam de Hoogeveense spits tot een schot, deze vloog, gedragen door de wind, prachtig in de kruising. Nog een half uur hielden we onze poot stijf en de gelederen, bij tijd en wijlen met de grootst mogelijke moeite, gesloten.
De ontlading was dan ook groot toen het laatste fluitsignaal daar was. Eindelijk konden we de punten weer meenemen, en verdient ook. Er werd hard voor elkaar geknokt en gestreden. Met drie punten in de zak en geheven hoofd gaan we beginnen aan een reeks belangrijke wedstrijden tegen directe tegenstanders onderin de derde klasse. Volgende week trappen we om 14:30 thuis af tegen rode lantaarn drager Achilles uit Assen, komt dat zien!
