Het is alweer een poosje terug dat er gewonnen is. Zodoende zijn we inmiddels ook eindje afgezakt op de ranglijst. Het zat dan ook allemaal niet mee met de blessures na de winterstop, en het het lijkt er op dat het schrapen blijft tot het einde van het seizoen.
Twee weken terug kwam toenmalig koploopster Hellendoorn op bezoek. Al met al, in onze ogen geen bijzondere tegenstander. Een paar leuke voetballers, maar vooral een team wat op het juiste moment gepiekt heeft dit seizoen. Met een zwikkie “oude gouden” traden wij aan, en hielden we Hellendoorn relatief makkelijk op de brilstand. Voor ons voelde dit op het veld niet als een wereldprestatie, maar Hellendoorn zal toch flink hebben gebaald van deze uitslag. 25-plussers Anja, Mirjam en Annelies, nogmaals van harte bedankt voor jullie aanwezigheid en wijsheid op het voetbalveld.
Gisteren daarentegen gingen we weer compleet de andere kant op qua leeftijd. Wederom werd de krappe selectie aangevuld met jonge speelsters uit het onder 17 elftal. Lotte Hankamp is inmiddels een volwaardig stand-in geworden voor Lara, daarnaast werden ook Roos (nu eindelijk officieel 15), Eline en Mariel (uurtje voor aanvang van de bank gebeld) nog bij de wedstrijdselectie gevoegd.
Tegenstander van vandaag, De Zweef Vr1. De Zweef staat al 3 seizoenen te wachten op een promotie naar de 2de klasse, waar ze overduidelijk thuishoren. Met enig regelmaat overklassen ze hun tegenstanders, zo gingen ook wij uit in Nijverdal met 7-1 de boot in. Een team met op alle posities goede voetballers, zeker als ze de selectie compleet hebben. Het is de huidige koplopers dan ook van harte gegund om dit seizoen dan eindelijk die overstap te maken.
Meteen na het eerste fluitsignaal waren de intenties van De Zweef goed duidelijk; er op en erover. Het leek na 3-5 minuten voetballen dan ook een kwestie van tijd voor de eerste bal achter Lotte zou liggen. Een balletje op de paal en vervolgens miraculeus weggehaald, maar met hangen en wurgen bleef het schoon achterin. Na de eerste penibele minuten te hebben overleeft leken we allemaal onze tweede wind te vinden. Iedereen bij Bruchterveld maakte zich hard om zo lang mogelijk die 0 vast te houden, kosten wat het kost. Worden schieten dan ook te kort om de strijdlust van deze dames te beschrijven. Als ware tijgers, met laserfocus, gingen we elk duel in. We hielpen elkaar en stapte in waar het moest.
Na 15 minuten gebeurde waar niemand op durfde te hopen, op links wordt de bal verovert. Emely, die een dijk van een wedstrijd speelt als spits in pot waar je alleen maar sleurt, gaat een piekfijne kaats aan met Inge. Inge kan met de bal op de loop over de linkerflank, en zoals we dan inmiddels weten, kan je haar zomaar kwijt zijn. Inge ziet de keepster ver voor haar goal staan en geeft de bal dan maar eens een peer richting doel met die gouden linker poot. Positie van Inge uitgescheurd voor u: een kleine twee meter van de linker zijlijn op zeker 20 meter van de achterlijn. De bal is enorm lang onderweg, maar ploft aan de goede kant van de paal binnen. Wat een feest en wat een ontlading, bij De Zweef kunnen ze het niet geloven, maar het staat er toch echt.
Tuurlijk had De Zweef de, niet geheel ongegronde, overtuiging dat het toch nog wel ging scoren, maar het was zeker even van slag. De dames uit Nijverdal probeerde het met lange ballen en een paar afstandsschoten en foeterde af en toe flink op elkaar. Van echt uitgespeelde kansen kwam het dan ook maar zelden, mede door het geweldige verdedigen van iedereen bij Bruchterveld. Vlak voor de eerste drinkpauze, vloog die er toch in. Een nette aanval door het midden en, ere wie ere toekomt, een prachtige streep in de kruising gemaakt door de spelverdeelster van De Zweef.
Het spelbeeld bleef veelal hetzelfde in het restant van de eerste helft. Een meer dan puike teamprestatie van onze dames. Vlak voor rust wordt onze verdediging nog een keer verschalkt door een lange bal en de daarop volgende kans wordt keurig verzilverd door de rechtsbuiten van De Zweef.
Hoe de rest van het spel ook ging verlopen, het is duidelijk dat we met een dusdanige helft in de benen al enorm trots op onszelf mochten wezen. We hebben laten zien dat we ons niet uit het veld laten slaan door blessures en wat tegenslag. De tweede helft werd er een beroep gedaan op de invallers, want er werd krachten gesmeten op het veld. Ellemijn, en de hierboven genoemde jonge meiden, mochten gaan invallen in een pot waar alles op het scherpst van de snede gedaan moest worden. Ga er maar aan staan! Maar wat deden ze het allemaal goed. Ellemijn die met enig regelmaat al kappend en draaiend zichzelf en anderen vrij kon zetten. Roos ontpopte zich als een waar gevaar aanvallend, maar voerde de verdedigende taken ook subliem uit. Mariel staat met der 15 lentes tegen elke tegenstandster, hoe goed ook heel duidelijk der mannetje. En ook Eline deinsde niet terug, en kon door vroeg te storen voorin meermaals balbezit veroveren.
Op het laatst werd de duvel en z’n ouwe moer nog naar voren geschoven om wat oorlog te maken voor de 2-2, maar helaas waren we niet bij genoeg machten om het De Zweef nog echt lastig te maken voor het goal. Zo staat De Zweef met nog 3 wedstrijden te gaan nu 5 punten los van de nummer twee Hellendoorn. En ook wij gaan met opgeheven hoofd het restant van dit seizoen in, beginnend komende dinsdag met een inhaalwedstrijd tegen Oranje Nassau, waar we nog een flink appeltje mee te schillen hebben. Dus komt dat zien komende dinsdagavond thuis om 19:30 op veld 2. We kunnen deze laatste wedstrijden nog alle support gebruiken!