Na de winterstop kwamen we goed uit de startblokken. Vier overwinningen op rij zorgden voor een flinke dosis vertrouwen en positieve energie in de ploeg. Maar we wisten ook: de zware wedstrijden moesten nog komen.
En dat bleek. In de afgelopen weken troffen we louter tegenstanders die hoger op de ranglijst staan. Sterke ploegen, stuk voor stuk in de race om de bovenste plekken. We speelden tegen Hollandscheveld, Asser Boys en Zuidwolde – drie pittige duels waarin we helaas geen punten wisten te pakken. Het waren wedstrijden waarin we hard werkten, maar waarin het net niet genoeg was. Onze vaste verslaggever raakte zelfs even in een writers-block… vandaar dat er even geen ruimte was voor een wedstrijdverslag.
Toch was er een lichtpuntje: de wedstrijd tegen Drenthina. In de eerste seizoenshelft kregen we daar nog een flinke tik — 6-0 verlies. Maar vorige week, in eigen huis, kwamen we een stuk beter voor de dag. Met goed voetbal en veel strijd sleepten we een knappe 3-3 uit het vuur. Een spannende pot, met volop inzet, en vooral: een revanche waar we trots op kunnen zijn.
En dan deze week: een uitwedstrijd tegen Westerwolde/Veelerveen, in het altijd verre maar pittoreske Groningen. Aangezien het een flinke reis was, pakten we groots uit: een heuse spelersbus, en niet zomaar één — een dubbeldekker! De sfeer zat er onderweg al goed in. Samen op pad, klaar voor weer een mooie voetbalmiddag.
Na een gezellige en lange rit kwamen we aan. De benen moesten weer wakker worden gemaakt, het hoofd op scherp door de motiverende woorden van Jesse. Tijd om ons klaar te maken voor de wedstrijd.
Na een goede warming-up — waar de zon ons meteen op de proef stelde — stonden we klaar voor de aftrap. Al snel bleek dat de tegenpartij scherp aan de wedstrijd begonnen was: in de eerste tien minuten kregen ze meerdere grote kansen. Gelukkig hielden we stand en vonden we daarna ons eigen ritme.
Vanaf dat moment namen wij het initiatief over. We begonnen beter te combineren en kwamen steeds gevaarlijker door. Rond de 30e minuut volgde een prachtige aanval: Daleen liep op, speelde de bal naar Mette die open draaide en de bal op Inge afgaf. Inge hield het overzicht en legde de bal klaar voor Danique, die beheerst binnen tikte. Een 0-1 voor ons!
Met die verdiende voorsprong gingen we de rust in, tevreden over ons spel en strijdlust.
Na de ranja (gelukkig geen thee met dit weer) brachten we wat frisse wissels in het veld, wat zorgde voor nieuwe energie. Toch begon de tegenstander gaandeweg de tweede helft weer meer druk te zetten. Het spel werd wat rommeliger en in een onoverzichtelijke situatie in ons zestienmetergebied volgde een cruciaal moment: de scheidsrechter floot voor hands aan onze kant. Een discutabele beslissing — maar zonder VAR viel er weinig tegenin te brengen. Penalty tegen. Lara zat er nog dichtbij, maar kon de bal net niet keren: 1-1.
Beide teams kregen in het vervolg van de tweede helft nog kansen, maar dankzij goed verdedigend werk en collectieve inzet hielden we de stand op 1-1.
Na het laatste fluitsignaal kon iedereen met opgeheven hoofd het veld verlaten. We hebben gevochten, samen gestreden, en een verdiend punt meegenomen uit een lastige uitwedstrijd.
De sfeer na afloop? Die zat er uiteraard goed in. In de partybus reden we met piepende banden terug naar Bruchterveld. In Bruchterveld ging het feest pas echt van start op de jaarlijkse seizoensafsluiting. Daar bleef het nog lang onrustig — en vooral: heel gezellig.
Aankomende zaterdag spelen we onze laatste wedstrijd van het seizoen thuis om 14:30. Het belooft een leuke pot voetbal te worden, dus komt dat zien!
