Op zaterdag 25 mei speelde ons Twidde hopelijk niet zijn laatste wedstrijd van dit seizoen. Ook al was het officieel de laatste competitiewedstrijd van het seizoen, bij winst op een ander veld mogen wij deelnemen aan promotiewedstrijden voor deelname aan de reserve 2e klasse.

Door goede prestaties in het huidige seizoen waren we voor deze wedstrijd al verzekerd van de 4e plaats op de ranglijst. Bij winst van PH Almelo zouden zij het kampioenschap veroveren en wij daarmee de periodetitel overnemen van de kampioen.

Tegenstander Voorwaarts 2 vocht nog tegen degradatie en had hierdoor zeker een overwinning nodig. De oranjehemden waren goed begonnen aan het seizoen met een top 3 klassering in de winterstop. Daarna is het echter bergafwaarts gegaan met de voorwaartsen en konden zij hun naam dus geen eer aandoen.

Alhoewel deze laatste wedstrijd voor ons geen invloed meer had op het wel of niet behalen van de nacompetitie waren we toch gebrand te winnen van Voorwaarts 2. Het wegpoetsen van een vervelende nederlaag in de voorgaande week, de (voorlopig) laatste wedstrijd van onze grensrechter Lucas en uiteraard een stukje eergevoel maakten dat we vol voor de overwinning gingen.

Je zou kunnen zeggen dat het een warme dag was en daarom was het geen onprettige bijkomstigheid dat we op het hoofdveld mochten spelen i.p.v. het kunstgrasveld. Rond de klok van 12 uur, toen het eerste fluitsignaal bij ons klonk, had de zonnekracht zijn piek bereikt en waren de dug-outs veranderd in ware broeikassen. Op het veld zou het met een beetje activiteit echter nog warmer zijn, al was daar weinig van te merken.

Deze middag gingen we voortvarend van start, sterker nog…het was een genot om naar te kijken. Beide ploegen lieten elkaar de opbouw verzorgen en ik durf wel te zeggen dat ons dat beter afging dan de tegenstander. Waar wij op een verzorgde manier probeerden over meerdere schijven het vijandelijke doel te bereiken, daar probeerde de tegenstander zijn naam recht aan te doen door wel heel snel ‘voorwaarts’ te gaan. Opportunisme met ‘de lange bal’ was het devies en eerlijkheidshalve konden ze hierdoor zo nu en dan gevaar creëren. Gelukkig waren wij deze middag als team alert en konden we een tegendoelpunt voorkomen in de beginfase, mede door goed optreden van Richard Hugen.

Na 16 minuten waren wij degene die de score wisten te openen (1-0 door Guus). Bij een uittrap van de keeper werd er zomaar tegen Jens aangeschoten waarna de bal bij Tim terecht kwam, hij zag aan de zijkant van het veld de vrijstaande Guus staan en wist hem te bereiken. Op dit moment was de keeper na de uittrap nog niet terug in het doel en dat deed Guus besluiten om vanaf een meter of 20, schuin voor de goal ineens de bal op de ‘pantoffel’ te nemen. Goede keuze! 3 seconden later konden namelijk de handen in de lucht, na deze mooie treffer.

Wat volgde was een steeds dominanter Bruchterveld die er goed in slaagde om de bal in de ploeg te houden en met veel positiewisselingen de tegenstander uit positie bracht. Toch zul je altijd zien dat een lange bal ook uiterst effectief kan zijn, want na 35 minuten scoorde Voorwaarts helaas de 1-1.

Toch bleven we op dezelfde manier doorgaan en de verdediging van Voorwaarts kreeg het steeds lastiger met de vele diepgaande spelers die ze op zich afkregen. Nog voor rust hadden we zonder problemen op voorsprong kunnen komen. Na een aantal goede aanvallen lukte het ons zelfs om twee maal de paal te raken en twee keer de keeper te raken. Toch bleef de ruststand 1-1 en mochten we even afkoelen in de kleedkamer.

Na rust wilden we verder op dezelfde voet, ons eigen spel blijven spelen zal genoeg kansen opleveren en daarmee kunnen we de overwinning binnen halen. Enkele puntjes op de spreekwoordelijke ‘i’ en na geklop op de deur en een ouderwetse yell gingen we er weer voor.

Voorwaarts zal de boel waarschijnlijk ook hebben opgepept in de rust om de laatste strohalm te grijpen om ook volgend seizoen in de 3e klasse te mogen spelen.

Dit werd echter al snel de kop in gedrukt in de tweede helft, want na 5 minuten wist Bas het net te vinden op aangeven van Tim (2-1).

Daarna blijkt al snel dat geen wedstrijd twee gelijke helften heeft. De intenties waren nog steeds heel goed, maar toch is het altijd moeilijk om even verzorgd te blijven spelen wanneer de vermoeidheid, warmte en opportunisme mee gaan spelen. Dit zorgt voor grotere ruimtes, daardoor soms minder afspeelmogelijkheden en soms zelfs teveel tijd om na te denken. Dan moet je Johan Cruijf zijn om simpel en daardoor goed te blijven voetballen.

Gelukkig bleven we wel kansen creëren en hadden we de wedstrijd goed onder controle. Erg jammer was het dan ook dat we na slordigheid tijdens onze opbouw een kans weggaven aan de tegenstander. Van buiten de ‘zestien’ werd er met een droge knal in de hoek de 2-2 op het scorebord gezet. Vanaf dat moment werd het een hele open en redelijk opportunistische wedstrijd van beide kanten en was het duidelijk dat de warmte zijn tol begon te eisen. Gelukkig voor ons wisselden we slordige momenten af met prachtige aanvallen en wederom hadden we erg mooie kansen om te scoren. Om het toch spannend te houden, hebben we gewacht tot de 90e minuut alvorens Bas de winnende (3-2) maakte op aangeven van invaller Richard Snippe.

In mijn optiek een terechte en mooie overwinning, binnen gesleept door goed te voetballen en vooral niet op te geven. Na de wedstrijd werd bekend dat koploper PH zijn kampioenswedstrijd met 9-1(!) had gewonnen en hierdoor ons een plaats in de nacompetitie bezorgde.

Dit is voor ons een super mooie beloning na een seizoen waarin we trots mogen zijn op de behaalde 4e plaats op de ranglijst. Een positie op de ranglijst die de voorgaande 14 jaar niet haalbaar is gebleken. Dit is een groot compliment voor het volledige team!

Elk team heeft te maken met blessures, weekendjes weg, werk etc waardoor je soms moet puzzelen om het voor alle spelers en teams zo goed mogelijk in te vullen. We kunnen niet ontkennen soms met het nodige kunst en vliegwerk een groep samengesteld te hebben, maar telkens met gemotiveerde jongens die er alles aan gedaan hebben en er telkens een mooie wedstrijd van gemaakt hebben. ‘Met plezier presteren’ was het motto voor dit seizoen en volgens mij is dit aardig geslaagd!

Nu mogen we ons zelfs gaan opmaken voor het toetje, dat de nacompetitie heet. Hierin moeten we niks, maar mogen we vooral weer keihard werken en met elkaar proberen een prachtig resultaat te halen. Hierdoor heb ik ook weer alle vertrouwen in een mooie wedstrijd en goed resultaat. We spelen tegen het tweede van 2e klasser Achilles ‘12. Een ploeg waartegen we in de voorbereiding op het seizoen niet opgewassen bleken in de bekercompetitie (2-4 verlies). Wij zijn echter niet meer de ploeg van toen, dus borst vooruit en gaan!

Een aantal mensen wil ik alvast (als trainer en ik denk namens de groep) hartelijk bedanken! Allereerst alle spelers en begeleiders die ons geholpen hebben vanuit JO19, het 1e, het 3e. Met in totaal 32 spelers hebben we dit seizoen mooie wedstrijden gespeeld.

Daarbij willen we als ‘t Twidde en daarnaast als club Lucas Scholten bedanken voor 7 jaar trouwe dienst als grensrechter bij ons 1e elftal en de laatste twee seizoenen bij ons 2e. Met zijn betrouwbaarheid binnen en buiten de lijnen gaan we Lucas zeker missen! Het is gelukkig nog niet afgelopen door de nacompetitie, maar via deze weg nogmaals en alvast hartelijk dank voor alle inzet!

Voor de liefhebbers mag de ‘Twidde, Wie Scheut ze d’r in en wie gaf ze an?’ niet ontbreken uiteraard:

Seizoen 17/18
Goals Assist
Bas W. 17 3
Guus 6 5
Roland 3 4
Tim 2 4
E.D. 2 0
Richard 1 3
Niels 1 0
Jens 1 0
Nick 1 0
Robbert 0 3
Roy T. 0 2
Rik 0 2
Marco H. 0 2