Tot 1988 was vv Bruchterveld voor mij een sympathieke voetbalclub uit de buurt waar ik weleens tegen voetbalde met mijn toenmalige club SV Gramsbergen.
Ik kende er jongens als Albert van den Berg en Henk Hankamp.
Toen ik 1988 uit Den Velde verhuisde naar Bruchterveld kwamen wij te wonen aan de Holtropstraat, logisch dus dat je hier ook gaat voetballen.
De ontvangst was warm, daar zorgde met name Bertha wel voor. Samen met haar man Gait waren zij de beheerders van de kantine.
Ik voetbalde in het 3e, het 2e, weer het 3e en tenslotte in het 4e, totdat de knieën het begaven. Toen ook nog even keepen in het 45+ team.
Tijdens en na mijn actieve voetbalperiode zijn er veel gedenkwaardige momenten geweest. Onmogelijk om uit deze (bijna) dertig jaar alle momenten te noemen.

Toch wil ik een paar zaken noemen die mij zo te binnen schieten.

Wat te denken van de legendarische wedstrijd van de Henken tegen de Jannen, ik schat in 1990 of zo, met Jan- Henk Holtvlüwer als scheidsrechter, ook al had hij geen enkel verstand van de voetbalregels.
Iets eenmaligs en unieks.  Helaas moeten we constateren dat er van de Henken van toen reeds twee veel te vroeg overleden zijn (Op de Haar en Hankamp).

Mijn persoonlijk voetballende hoogtepunt was het seizoen met het tweede in de standaard klasse tegen allemaal eerste elftallen, behalve Olde Vest 2.
We eindigden boven Olde Veste op de ranglijst en mochten daardoor een beslissingswedstrijd spelen voor promotie tegen WZC3 op neutraal terrein in Lemele.  Na 120 minuten voetballen en zenuwslopende penalties konden we uiteindelijk feest vieren!

Prachtig en emotioneel was ook het halve seizoen dat ik tijdelijk leider van het derde werd, toen ik zelf langdurig geblesseerd was. Het derde stond er halverwege erg slecht voor, stijf onderaan. Mede door enkele ervaren krachten uit het vijfde terug te halen naar het derde en alle neuzen in dezelfde richting te krijgen werd het onmogelijke toch gedaan, namelijk degradatie voorkomen na een giga-inhaalrace. Kippenvel! Zwaar genieten zonder zelf een bal aangeraakt te hebben.

Een wedstrijd die me nog vers in het geheugen ligt is de nacompetitiewedstrijd thuis tegen Quick’20 voor promotie naar de 3e klasse.  Enorme ambiance, maar veel spanning op de spelers en een 0-1 nederlaag. Geen promotie. En dan ook nog het afscheid van Roelof Richterink bij het eerste. Tranen vloeiden rijkelijk.
Maar een weekje later stonden we wel mooi op de middenpagina van het weekblad Voetbal International.  De club was weer op de kaart gezet.

Jaren daarvoor was dat ook al eens gelukt, namelijk toen de Boeren Business Club Bruchterveld-Ebbenbroek werd opgericht.  We haalden de landelijke pers, Hart van Nederland wilde komen, maar haakten helaas af. RTV Oost was er wel met een cameraploeg en presentatrice Esther Rikken.
Prachtig waren de beelden waarbij Esther en ik bij Jan Jonkeren op de trekker zaten en over het hoofdveld reden.

Mooie momenten werden afgewisseld met trieste momenten.  In de loop der jaren zijn er diverse leden overleden. Zeker wanneer je bestuurslid bent, word je hier toch meer bij betrokken en dien je hier gepast mee om te gaan. Dat valt niet mee.

Gelukkig overheersen de leuke momenten.
Wat te denken van de wedstrijd tegen FC Twente ter ere van ons 25-jarig jubileum in 1993. En de afsluitende feestavond met grote verrassing het dweilorkest La Bella Bok, waarbij iedereen op de tafels stond en sommigen zelfs fietsten….

Of de afscheidswedstrijd van Evelien Poortman die geleid werd door niemand minder dan
Bas Nijhuis, die vanmiddag nog Feyenoord -PSV floot.
Hadden die meiden met al hun charmes toch maar even mooi geregeld J

Mooie momenten zijn natuurlijk ook kampioenschappen en daarmee promoties, bij welk elftal dan ook.  Dan de gewonnen KNVB bekerfinale van onze Vrouwen tegen VDZ uit Arnhem op de Noppenweide, wat een sfeer en wat een strijd.  Pure promotie voor het damesvoetbal in het algemeen, maar vooral ook voor de damestak van vv Bruchterveld.

Gait en Bertha kwamen al ter sprake. Omdat het zo gezellig was bij ons, bleven de spelers van ZZVV altijd lang hangen en ging Bertha voorop in de polonaise. En toen ze eindelijk via de achterdeur weggingen, kwamen ze via de keuken weer terug en namen er nog maar weer eentje….

Bij voetballen hoort ook een derde helft. In de Noppenveste is het altijd prettig vertoeven, zeker na de renovatie van enkele jaren geleden is het min of meer een grand café geworden, waar we veel complimenten voor krijgen van bezoekers.

Is er een winterstop, dan gaan sommige teams op trainingskamp in warme oorden.  Zo niet ons vierde.  Roel Muis stelde ooit zijn schuur beschikbaar in hartje winter voor het vierde elftal om na een voetballoze periode toch weer iedereen gemotiveerd te krijgen de voetbalschoenen weer uit het vet te halen. Een geestelijke voorbereiding op de tweede seizoenshelft dus. Winterhard, dat moesten we gemaakt worden!  Dit gebeurde met veel bier, schnitzels en muziek. Een simpel doch doeltreffende formule. Gelukkig is deze winter dit goede gebruik weer opgepakt en de uitwerking op de resultaten zijn direct weer zichtbaar.

Qua accommodatie is er in de laatste dertig jaar ook nogal wat gebeurd. Zo werden de nieuwe kleedkamers en vergaderruimte gebouwd.
De oude tribune van buurman Bergentheim werd overgenomen en gepimd tot wat het nu is, gefinancierd door de BBC.

Het sportpark kreeg de naam Noppenweide en kreeg in 2016 dan ook eindelijk een prachtig kunstgrasveld met LED-verlichting.
Met grote dank aan onze actieve Vutters-ploeg is ons sportpark wekelijks een plaatje en ook een sieraad voor ons dorp.

In de (bijna) dertig jaar dat ik bij deze club ben, heb ik naast en na het actieve voetballen bijna elk jaar wel een functie vervuld. Trainer, leider, technisch bestuurslid, clubscheidsrechter, barman, activiteitencommissie, grensrechter, jubileumcommissie, voorzitter, etc.
Dat doe je alleen maar bij een club waar je je thuis voelt en die daardoor een deel van je leven is geworden.
Ik hoop er dan ook nog vele jaren te komen!

De jubileumcommissie heeft een druk jaar voor de boeg. Zij kunnen het echter niet alleen.
Een jubileum moet mét alle, maar ook dóór alle leden worden mogelijk gemaakt en gevierd.
Zeg daarom spontaan JA, als je gevraagd wordt mee te helpen.

Een heel fijn jubileumjaar gewenst!

Henk Reinders
Voorzitter