Ken je dat verhaal van dat team wat vorig jaar nog gedeeld eerste stond in de derde klasse in de winterstop? Ja, dat team won geen enkele wedstrijd meer in diezelfde klasse. Sinds eind vorig seizoen werd er geen wedstrijd meer gewonnen. Er werd geploeterd, gestreden, gehuild, maar gelukkig ook af en toe nog gelachen. Het gevoel kwam sinds de winterstop dit seizoen langzamerhand weer een beetje terug. De stijgende lijn kwam terug via een gelijkspel op de gedeelde koploper op het eigen eerste veld, nog een gelijkspel twee weken later en een mooie pot tussendoor uit tegen ATC. De goede weg leek ingeslagen, maar vorige week in Hardenberg tegen HHC bleek maar weer eens dat we er nog lang niet waren. Een ouderwetse “zaadpot” van jewelste, zette ons weer met twee benen op de grond. Vandaag tegen Hellendoorn ging dus een flinke kluif worden.
Hellendoorn Vr1 staat op een keurige 5de plek. Al enkele seizoenen komen we Hellendoorn in de competitie tegen, en elke keer bleek maar weer dat we hier best tegen kunnen voetballen. Vaak spannende potjes, maar winnen van Hellendoorn is ons tot op heden nooit gelukt.
Op het hoofdveld mochten wij tegen de vrouwelijke hoofdmacht van Hellendoorn aantreden. Na een zeer lawaaierige warming-up, mochten wij om 14:30 de wedstrijd aftrappen. Het blijft de laatste weken toch wel een beetje hetzelfde liedje. Een tegenstander die ons ietwat onderschat, want ja, dat Bruchterveld heeft nog geen wedstrijd gewonnen. Hellendoorn begon dan ook wat tammig aan de wedstrijd, wij daarintegen laten meteen onze tanden zien. We klappen in de duels en na 8 minuten schiet een lange bal gegeven vanuit het middenveld door. Ellemijn is ongelooflijk attent, ze ziet wel brood in deze doorschieter en komt hierdoor oog in oog met de Hellendoornse keepster. Ijzig cool, als een ware spits, rondt ze deze bal af. Dit is meestal wel ongeveer hoever we komen, maar vandaag zetten we door. Een dot van een kans voor ons wordt in de kiem gesmoord door vermeend buitenspel. Hellendoorn heeft na 28 minuten nog geen kans gehad als ook Lotte vrij wordt gezet voor de goal, ook zij faalt niet en schiet de 0-2 binnen. Aan de andere kant wordt een gevaarlijke hoekschop wordt gepareerd door Lara, voor de rest staat de wederom ijzersterke verdediging weer haar mannetje. Hellendoorn krijgt de hele wedstrijd twee echt kansen, de eerste gaat er nog voor de rust in. De ene keer deze wedstrijd dat Emely miszit, resulteert dat in twee vrije mensen voor de goal bij Lara. De linksbuiten van Hellendoorn rondt dit keurig af. Technisch sterk zijn ze met name voorin bij de gastvrouwen. Maar het devies is simpel, ze moeten vooral niet aan de bal komen. Op het middenveld doen Ilse, Danique en Mette het sterk door zoveel mogelijk lange ballen eruit te houden. Zowel Lotte als Inge krijgen kort na elkaar nog de kans om de 3-1 op het scorebord te zetten, maar tot twee maal toe staat de Hellendoornse keeper miraculeus in de weg.
Nu is het zaak om de voorsprong ook na de rust vast te houden en vooral niet te veel in te zakken. De verwachtte wervelwind van Hellendoorn aanvallen bleef de eerst 10/15 minuten eigenlijk wel uit. We creëerden zelfs nog een paar kansjes via Sylke en Ellemijn. Toen Hellendoorn de nood begon te voelen, begon ook het grote billen knijpen voor ons. Niet voor het eerst dit seizoen moesten we de meest minimale voorsprong over de streep zien te trekken. Weer werd een enorme strijd geleverd, en met resultaat dit keer. Hellendoorn had het voetbal om het middenveld over te steken, met name via de zijkanten. Het ontbrak hen vervolgens telkens aan de laatste brekende pass naar binnen om iemand vrij voor de goal te zetten. Slechts één keer komt het nog zo ver maar de inzet door het midden, eindigt op Lara. Aan hun rechter buitenkant staat hun aanvoerder die door Linde op een geweldige manier onschadelijk wordt gemaakt. Linde verdedigt haar compleet uit de wedstrijd, waardoor ze uiteindelijk zelf haar hele spel kwijt raakt. De wedstrijd eindigt nog met een vrije trap van links voor de goal en een corner van links. Op de bank durven ze al niet meer te kijken, maar het laatste fluitsignaal klinkt als muziek in de oren.
Alsof de Champions League werd gewonnen, wat een ontlading. Wat een compliment naar al deze meiden, die na zo’n lange periode van tegenslag de koppen bij elkaar kunnen houden. Een team, wat er ondanks de tegenvallende resultaten week in, week uit staat om te trainen en het met elkaar wil doen. Nog drie wedstrijden te gaan. Ons doel? Met een opgeheven hoofd de competitie uit voetballen, en hopelijk horen daar nog een paar mooie uitslagen bij!